Nieuws

Opgelet! Dit is een gearchiveerd bericht. Het is mogelijk dat er belangrijke afbeeldingen, links en/of video’s ontbreken.

Een reactie op het opiniestuk ?Geloof wat je wil, maar doe wat de staat zegt? (DS 3 december 2015). “Er is iets inherent tegenstrijdigs aan de godsdienstvrijheid die we zo koesteren, schrijft Michaël Bauwens. Iemand mag vrij zijn geloof belijden, klinkt het, maar hij moet wel de regels van de staat volgen. Terwijl een religie toch ook eigen alomvattende regels heeft? En als die regels ondergeschikt zijn aan die van de staat, is er dan nog wel sprake van godsdienstvrijheid?,”stelt Michaël Bauwens in een opiniestuk in de De Standaard van 3 december. De schrijver van het opiniestuk vertrekt vanuit de wereld van vandaag. Het is alsof de geschiedenis van vóór de Verlichting nooit heeft bestaan. Elk cultureel-historisch bewustzijn is in zijn redenering afwezig. Alsof er geen vervolgingen waren omwille van geloof, er geen godsdienstoorlogen waren. Kerk en staat waren toen één geheel, met alle gevolgen van dien. Lijfeigenschap werd in stand gehouden door de clerus, er werd gepredikt op de kansel tegen anders of niet-gelovigen, was er een stilstand van wetenschappelijk onderzoek, bestonden geen acties tegen onmenselijk lijden, ontbrak democratisch onderwijs …. Dankzij het loskoppelen van geloof en staat, dankzij de Verlichting die respect opbrengt voor alle overtuigingen en de vertaling ervan in wetten en decreten, hebben we een samenleving waar het goed leven is voor iedereen. Mensenrechten zijn geen resultaat van geloof maar wel van het verlichtingsdenken. Wat het doet met landen waar de idealen van de Verlichting niet aanwezig zijn, zien we elke dag. Vrouwen worden gestenigd, verkracht, besneden. Iedere vorm van vrijheid van meningsuiting wordt gefnuikt, letterlijk ?gedood?. Censuur is de regel, ook op het vlak van het krijgen van informatie. Kortom, in plaats van te denken dat er deuken komen in dit verlichtingsdenken, zouden we beter met zijn allen ervoor moeten blijven strijden dat die idealen gegarandeerd blijven. Verlichtingsdenken staat voor vooruitgang en openheid en voor garanties om vreedzaam samen te leven. Een overheid die geen enkele overtuiging preferentieel behandelt, creëert een context van gelijkwaardigheid en respect. Er is op dat vlak zeker nog heel wat werk aan de winkel en de uitdaging zal inderdaad zijn de andere culturen die nu onder meer door de vluchtelingenstroom binnenkomen, mee te nemen in ons positief verhaal, waarin iedereen respectvol behandeld wordt, maar dit in gelijkwaardigheid en wederkerigheid. Dit vraagt moed. We mogen niet toegeven aan de uitholling van deze waarden die ons ondertussen al zoveel jaren laten leven op een vreedzame manier. Als we dit anders benaderen, geeft het fundamentalisten enkel nog meer ?voer? om te strijden voor ?hun? goede zaak. De wereld waarin we dan wakker worden willen we ons zelfs niet inbeelden. Een reactie op het opiniestuk ?Geloof wat je wil, maar doe wat de staat zegt? (DS 3 december 2015).”Er is iets inherent tegenstrijdigs aan de godsdienstvrijheid die we zo koesteren, schrijft Michaël Bauwens. Iemand mag vrij zijn geloof belijden, klinkt het, maar hij moet wel de regels van de staat volgen. Terwijl een religie toch ook eigen alomvattende regels heeft? En als die regels ondergeschikt zijn aan die van de staat, is er dan nog wel sprake van godsdienstvrijheid?,”stelt Michaël Bauwens in een opiniestuk in de De Standaard van 3 december.De schrijver van het opiniestuk vertrekt vanuit de wereld van vandaag. Het is alsof de geschiedenis van vóór de Verlichting nooit heeft bestaan. Elk cultureel-historisch bewustzijn is in zijn redenering afwezig. Alsof er geen vervolgingen waren omwille van geloof, er geen godsdienstoorlogen waren. Kerk en staat waren toen één geheel, met alle gevolgen van dien. Lijfeigenschap werd in stand gehouden door de clerus, er werd gepredikt op de kansel tegen anders of niet-gelovigen, was er een stilstand van wetenschappelijk onderzoek, bestonden geen acties tegen onmenselijk lijden, ontbrak democratisch onderwijs ….Dankzij het loskoppelen van geloof en staat, dankzij de Verlichting die respect opbrengt voor alle overtuigingen en de vertaling ervan in wetten en decreten, hebben we een samenleving waar het goed leven is voor iedereen. Mensenrechten zijn geen resultaat van geloof maar wel van het verlichtingsdenken.Wat het doet met landen waar de idealen van de Verlichting niet aanwezig zijn, zien we elke dag. Vrouwen worden gestenigd, verkracht, besneden. Iedere vorm van vrijheid van meningsuiting wordt gefnuikt, letterlijk ?gedood?. Censuur is de regel, ook op het vlak van het krijgen van informatie.Kortom, in plaats van te denken dat er deuken komen in dit verlichtingsdenken, zouden we beter met zijn allen ervoor moeten blijven strijden dat die idealen gegarandeerd blijven. Verlichtingsdenken staat voor vooruitgang en openheid en voor garanties om vreedzaam samen te leven. Een overheid die geen enkele overtuiging preferentieel behandelt, creëert een context van gelijkwaardigheid en respect.Er is op dat vlak zeker nog heel wat werk aan de winkel en de uitdaging zal inderdaad zijn de andere culturen die nu onder meer door de vluchtelingenstroom binnenkomen, mee te nemen in ons positief verhaal, waarin iedereen respectvol behandeld wordt, maar dit in gelijkwaardigheid en wederkerigheid.Dit vraagt moed. We mogen niet toegeven aan de uitholling van deze waarden die ons ondertussen al zoveel jaren laten leven op een vreedzame manier.Als we dit anders benaderen, geeft het fundamentalisten enkel nog meer ?voer? om te strijden voor ?hun? goede zaak. De wereld waarin we dan wakker worden willen we ons zelfs niet inbeelden.