21feb
Existentiële crisisavonden: Op zoek naar het perfecte leven
Ben je tussen 18 en 30 jaar? Heb jij je ook al meerdere keren afgevraagd: wie ben ik, waar ben ik mee bezig, wat is de zin van ons leven?
Je bent niet alleen!
Wij willen hier samen over nadenken. Aan de hand van getuigenissen starten we het gesprek.
In een kleine groep met gelijkgezinden bespreken we op vier informele avonden de diepere levensvragen en zoeken we naar betekenis in ons bestaan. We delen ervaringen/ideeën/twijfels en helpen elkaar om met existentiële onzekerheden om te gaan. Elke avond draait rond een ander thema.
Zit jij vaak met deze of soortgelijke vragen en wil je hierover in gesprek gaan met anderen die in hetzelfde schuitje zitten, maar misschien net dat tikkeltje anders erover denken? Sluit dan zeker (anoniem indien gewenst) aan bij deze existentiële crisisavond!
Deze avonden zullen online doorgaan. Je krijgt een link via mail. We starten om 20u. Een gespreksavond duurt ongeveer één tot anderhalf uur.
INSCHRIJVEN?
Stuur een mailtje naar hilke.desmedt@demens.nu
Stuur een mailtje naar hilke.desmedt@demens.nu
********************************************
PROGRAMMA
07/02/2022: All by myself – eenzaamheid
14/02/2022: Uit fouten kun je leren – fouten en spijt
21/02/2022: Op zoek naar het perfecte leven
28/02/2022: Werken om te leven of leven om te werken?
14/02/2022: Uit fouten kun je leren – fouten en spijt
21/02/2022: Op zoek naar het perfecte leven
28/02/2022: Werken om te leven of leven om te werken?
Kom je één keer, twee keer, drie keer of vier? Dat kies je zelf!
********************************************
OP ZOEK NAAR HET PERFECTE LEVEN
Veel jongeren zijn op zoek naar het perfecte leven, maar wat houdt dit in en verschilt dit niet voor iedereen? We meten ons vandaag steeds meer aan de perfecte levens waaraan we via sociale media worden blootgesteld, maar zijn deze zo perfect als ze lijken en willen wij écht zo leven? Zijn anderen hun levens noodzakelijk om dat van onszelf te evalueren?
Sociale vergelijking wordt vaak (onbewust) als graadmeter voor succes gezien: andere leeftijdsgenoten halen een diploma, kopen een eerste huis, trouwen, krijgen kinderen, doen een wereldreis… en ik niet. Hoe komt dat? Wil ik deze zaken ook en wil ik deze omwille van intrinsieke motivatie of omdat ik me spiegel aan mijn omgeving? En waarom voelen we onszelf mislukkelingen wanneer we niet voldoen aan deze zelfopgelegde barometers?
