Fading Memories

Fading Memories en Ik zie je… dood… graag

De fotoreeks ‘Fading Memories’ van Benny De Grove is ontstaan, op vraag van het Vermeylenfonds, als een expo die gekoppeld is aan de voorstelling ‘Ik zie je … dood … graag’ met o.a. Kurt Defrancq over dood en necrofilie. De foto’s op geroeste metalen platen, gaan in hoofdzaak over herinneringen aan mensen, geliefden, vrienden die verdwenen zijn uit ons leven. Hetzij gestorven of lang niet meer gezien. De herinneringen roesten geleidelijk weg, worden vaag en veranderen in iets anders. De expo opent op donderdag 25 januari 2024 en loopt tot en met dinsdag 20 februari 2024.

Over de tentoonstelling

Deze fotoreeks nodigt uit om stil te staan bij een aantal existentiële vragen: Wat is de dood? Wat is houden van? Wat zijn herinneringen? Herinneringen aan onze dierbaren, overleden of al lang niet meer gezien, vervagen en worden beetje bij beetje roestiger in ons hoofd. Dit is het onderwerp van de serie Fading Memories.

Benny De Grove koos ervoor om zijn foto’s op metalen platen te printen en die nadien te laten roesten. De roest als symbool voor vergankelijkheid van materie en herinneringen, laat tegelijk ook de schoonheid van de transitie zien.

De expo opent officieel op donderdag 25 januari 2024 na de voorstelling van Kurt Defrancq in het Geuzenhuis. Hierna loopt de expo nog tot en met dinsdag 20 februari 2024.

Een organisatie van het Geuzenhuis, huisvandeMens Gent-Eeklo en een theaterproductie van het Vermeylenfonds.

Over Benny De Grove

Benny De Grove (Gent, °1957). Zijn passie voor fotografie ontwaakte, toen hij zijn eerste camera van zijn tante kreeg op twaalfjarige leeftijd. Hij was meteen geboeid door de mogelijkheden die fotografie hem bood om zichzelf uit te drukken. Hij schreef zich in aan de Academie voor Schone Kunsten in Gent om meer te leren over verschillende technieken en mogelijkheden. Sinds 1986 werkt hij als professioneel fotograaf, zowel aan persoonlijke projecten als als commercieel fotograaf.

Benny De Grove wordt beïnvloed door klassieke schilders zoals Rembrandt, Van Eyck en Caravaggio. Vooral Caravaggio heeft invloed gehad op de manier waarop hij licht gebruikt. Surrealisten zoals René Magritte en de symbolische/expressionistische werken van James Ensor en filmmakers zoals Lynch, Kurosawa en Kubrick zijn ook rolmodellen geweest bij het vormgeven van zijn smaak.

Benny gebruikt portretten om mythische sferen te creëren, en vragen op te roepen over de samenleving. Hij probeert een dialoog te creëren tussen hem, zijn werk en de toeschouwer. De Grove streeft ernaar om van deze wereld een betere plek te maken door het belang van de zorg voor de natuur en het spirituele leven te benadrukken.