Geert Van Istendael: De grote verkilling
Wat dreef schrijver, dichter, essayist, vertaler Geert van Istendael tot het schrijven van “De grote verkilling“, een waar verhaal waarvan je zou wensen dat het fictie was?
Geert Van Istendael zet zijn hiel op de habijtzoom van een spook dat door Europa waart. Dat is het spook van de aanval op de sociale zekerheid. De structurele, georganiseerde solidariteit is nochtans een van de grote realisaties van de Europese beschaving, dixit Van Istendael.
In zijn recent verschenen boek “De grote verkilling” fileert Van Istendael haarfijn hoe begrippen als “algemeen belang” en “vooruitgang” worden mishandeld en hoe de traditionele verdedigers van dit solidariteitsmonument de handdoek in de ring wierpen, op zoek naar een “derde weg”, een uitweg in de leegte. Het beschavingsproject van de sociale zekerheid wordt zo overgelaten aan het meest vraatzuchtig profitariaat van de kapitalistische bokstent: de banken, de verzekeringsfirma’s, de consults en boekhouders die met een air van wetenschappelijkheid een ingenieuze mechaniek van solidariteit en herverdeling op zijn kop hebben gezet zodat die leegloopt in hun eigen zakken, terwijl hun politieke lakeien hun de nodige bewegingsruimte verschaffen.
Van Istendael houdt een krachtig en gepassioneerd pleidooi, maar hij doet dat secuur en simplificeert niet.
Organisatie: Humanistisch Verbond Hasselt, Masereelfonds Hasselt, Vrijzinnige Vrouwen Limburg, A.Vermeylenfonds Hasselt met steun van IMD Limburg en Vlaams Fonds der Letteren
