1 november: vandaag herdenken we samen
Beste vrienden,
We denken allemaal ongetwijfeld nog vaak terug aan degenen van wie wij afscheid hebben moeten nemen. Ieder op zijn eigen manier en op zijn eigen tempo.
Maar vandaag, op 1 november, delen velen onder ons dat moment van herdenken. Ondanks bubbelvorming en fysieke afstand, weten we dat onze familie, vrienden, bekenden en onbekenden hetzelfde voelen. Een diep en onuitwisbaar gemis. Het is belangrijk om die emotie toe te laten in ons leven. Ze eert de overledene en ze siert jezelf.
Het is immers de nagedachtenis die onze geliefden doet voortbestaan. Ze reizen rond door de verhalen die we vertellen, door de beelden die we op onze schouw zetten, door de gedichten die we op papier pennen.
We onderschatten daarom ook niet de troostende kracht van woorden. Want afstand houdt ons niet uit elkaar, alleen stilte. Ik wil jullie dan ook allen laten meegenieten van een wondermooi gedicht van onze collega Winnie Belpaeme.
VERDRIET
Tranen ………, rare dingen zijn het ….
Weet je, soms verwacht ik ze en komen ze helemaal niet.
Soms zijn ze d’ er opeens, plots, ongevraagd.
Lopen ze rollend over mijn wangen. Een spoor van verdriet achterlatend op mijn gezicht.
Als ik alleen ben, veeg ik ze zelfs niet altijd weg. Ze horen bij mij, zoals jij en het schrijnende verdriet om je heengaan.Een sluier van droefnis bedekt mijn dagen. Het lijkt wel of de tijd – voor mij, voor ons – is blijven stilstaan op de dag dat je stierf.
Ik kijk nu naar Het Leven, naar de mensen rondom mij. Maar ik heb het gevoel dat ik geen deel uitmaak van hun Wereld. Zij leven verder; ik ook, maar een deel van mij is gestorven, samen met jou.Herinneringen die alleen wij samen hadden, kan ik nu niet meer met jou delen. Niet meer, nooit meer. Ik doe zó mijn best om ze in mij vast te houden, om je niet nog meer te verliezen. Maar soms voel ik dat ik ook mijn herinneringen kwijt geraak …
Hoe mis ik je aanwezigheid, je tedere aanraking, je stem, geur, de manier waarop jij, en alléén jij, naar mij keek.
Winnie Belpaeme
Heb je nood aan meer troostende woorden? Onze website www.woordenvantroost.be staat vol gedichten, teksten, tips, filmpjes, etc. Heb je nood aan een babbel? Onze collega’s van de huizenvandeMens staan altijd voor je klaar. Alle info en contactgegevens vind je hier.
Beste vrienden, ik hoop jullie snel weer te zien. De tijden worden opnieuw moeilijker, de uitdagingen groter. Maar we blijven denken aan elkaar en we blijven zorgen voor elkaar. Zo zijn we en zo blijven we.
Hartelijke groeten,
Anne-France Ketelaer en het federale team