Nieuws

België moet rekening houden met alle vrouwen!

28 september is de Internationale dag van de strijd voor het recht op abortus. Dit recht is immers nog steeds geen verworven recht, het blijft bedreigd, zelfs in eigen land.

De Belgische actualiteit met betrekking tot abortus is bovendien meer dan ontgoochelend. Nadat het wetsvoorstel (ondertekend door alle partijen buiten CD&V, cdH, N-VA en Vlaams Belang) in de koelkast belandde, is de expertengroep, die samengesteld zou worden na het regeerakkoord van 30 september 2020 nog steeds onbestaande. Ondanks de talrijke aanbevelingen van de Franstalige centra voor gezinsplanning, de vrouwenverenigingen en de Nationale Evaluatiecommissie, blijven politici hun ogen sluiten voor mogelijke verbeteringen aan dit gezondheidsrecht van vrouwen.

Ons land blijft de honderden vrouwen negeren die ieder jaar de te korte zwangerschapstermijn van twaalf weken overschrijden en dus moeten ‘kiezen’ tussen twee mogelijkheden: naar Nederland gaan en uit eigen zak een kostelijke onderbreking betalen ofwel noodgedwongen de zwangerschap verderzetten bij gebrek aan middelen (financiële of andere) om zich te verplaatsen en zelf de ingreep te betalen.

Het Platform Recht op Abortus, een tweetalig platform dat de centra voor gezinsplanning en abortus groepeert, alsook de verenigingen die specifiek vrouwenrechten en mensenrechten in het algemeen verdedigen, heeft in juni een oproep gelanceerd om getuigenissen te verzamelen van vrouwen die de wettelijke abortustermijn in België overschreden hebben.

Wat deze vrouwen ons toevertrouwd hebben, is nog te weinig zichtbaar. Hun getuigenissen zijn nochtans essentieel, want ze bevestigen dat er heel wat redenen zijn die een vrouw ertoe brengen de wettelijke termijn te overschrijden. Hierbij enkele voorbeelden van getuigenissen die we graag aan politici willen voorleggen. Het is immers hun plicht om rekening te houden met ALLE vrouwen en ze allemaal te beschermen:

• een vrouw van 37, apothekeres, die al twintig jaar continu de pil slikt, ontdekt haar zwangerschap op vijftien weken. Ze vraagt in Nederland om een abortus
• een vrouw van 19 van wie de partner zich niet gehouden heeft aan de afgesproken coïtus interruptus ontdekt haar zwangerschap op dertien weken. Ze krijgt in een Belgisch privéziekenhuis een abortus op 14 weken voor het bescheiden bedrag van 1000 euro
• een vrouw van 26 die één keer vergeten heeft de pil te slikken en die zich in een instabiele professionele, administratieve en financiële situatie bevindt, ontdekt haar zwangerschap op acht weken. De abortuspil heeft niet gewerkt. De gynaecoloog heeft geen follow-up gedaan en dus moet de vrouw naar Nederland gaan voor een abortus op veertien à vijftien weken
• een vrouw van 28, slachtoffer van partnergeweld, ontdekt haar zwangerschap op zeven weken. Ze beslist om na een zoveelste gewelddadig dispuut met de hulp van de politie uit de machtsrelatie te stappen. Nadat de maandstonden veertien weken en drie dagen uitblijven, gaat ze naar Nederland voor een abortus
• een vrouw van 41 jaar die medicatie neemt die een eventuele zwangerschap maskeert, ontdekt pas op dertien weken dat ze zwanger is. Omdat ze ondertussen om een sterilisatie gevraagd heeft (die al lange tijd voorzien is), is de gynaecoloog bereid om op veertien weken een abortus uit te voeren (in ons land)
• meerdere vrouwen van alle leeftijden hebben getuigd over een zwangerschap als gevolg van een verkrachting: het trauma van dit seksueel geweld heeft geleid tot een uitstel van de vraag om abortus
• andere vrouwen getuigden over een specifieke vorm van geweld: sabotage van contraceptie. Ze gaven aan dat hun partner zich niet gehouden had aan de afgesproken coïtus interruptus
• meerdere vrouwen rapporteerden dat ze hun zwangerschap ontkenden met als gevolg een laattijdige abortusaanvraag

Al deze getuigenissen tonen aan dat de termijn van twaalf weken te kort is. Dit omwille van diverse en gevarieerde redenen. Er moet dringend rekening gehouden worden met de verschillende realiteiten van vrouwen zodat ze in ons land geholpen zouden kunnen worden.

Het Platform Recht op Abortus herhaalt zijn eisen ter verbetering van de wet van 15 oktober 2018: de erkenning van abortus als een kwestie van volksgezondheid, de verlenging van de wettelijke termijn, een verkorting van de verplichte bedenktijd tot 48u, alsook een betere omkadering en ondersteuning voor, tijdens en na de ingreep. We pleiten ook voor een betere terugbetaling van contraceptie boven de leeftijd van 25 jaar, want vrouwen moeten 90 % uit eigen zak betalen.

Het recht op abortus gaat over de gezondheid van vrouwen: laten we het dan ook zo behandelen!