Vrijwilligers van bij ons
Vrijwilligers bij huisvandeMens Gent en Eeklo
Artikel verschenen in deMens.nu Magazine jg13 nr1. Meer verhalen van vrijwilligers hier.
“We hebben goed gewerkt”, zo klonk het na de bijeenkomst van de werkgroep herdenking. Met zeven vrijwilligers zijn ze, die de herdenkingsplechtigheid op 1 november in Westlede inhoud en vorm geven. Ze schrijven teksten, sprokkelen gedichten, kiezen muziekstukken … Twee van die vrijwilligers van het huisvandeMens Gent en Eeklo delen hun engagement met ons.
Kathleen Van Steenkiste
Vrijwilliger Christine Vercammen
Hoe ben je als vrijwilliger bij het huisvandeMens beland?
Christine Vercammen: Bij mijn pensionering in 2009 kwam na de eerste euforie van het dolce far niente al gauw de vraag: wat nu? In de tuin werken, boeken lezen, fietstochten maken … Hoe leuk ook, is dat mijn toekomst? Via mijn huisarts leerde ik het huisvandeMens kennen, dat toen nog Centrum voor Morele Dienstverlening heette. Zo rolde ik als het ware in het vervolg op mijn professionele loopbaan.
Dit vrijwilligerswerk sluit aan bij je vroegere loopbaan?
Christine: Ik ben altijd gefocust geweest op mensen die het minder goed hebben in de samenleving. In de jeugdbeweging ging ik al op bezoek bij personen met een ziekte of een beperking. Dus de keuze om medisch maatschappelijk werker te worden was snel genomen.
Toen ik in 1981 naar Nederland verhuisde, kwam ik in de vrouwenkliniek van het Leids Universitair Medisch Centrum terecht. In die tijd kwam er steeds meer aandacht voor de emotionele impact van het verlies van een kind tijdens de zwangerschap of de geboorte. In samenwerking met een multidisciplinair team ging ik me daarop toeleggen.
Dat resulteerde in verschillende wetenschappelijke publicaties en een doctoraatsproefschrift over professionele begeleiding bij perinatale sterfte. De titel Met een goed gevoel verwees naar de ‘tevredenheid’ achteraf bij de soms moeilijke beslissingen die ouders moesten nemen en naar de professionele begeleiding die hen daarbij had geholpen.
Waarom doe je dit vrijwilligerswerk?
Christine: Omdat het ook mij een goed gevoel geeft. Ik focus mij vooral op afscheidsplechtigheden. Families helpen om een mooi afscheid van hun geliefde te realiseren. Ik weet uit eigen ervaring hoe belangrijk dat is. In 2013 moest ik afscheid nemen van mijn man en ook ik kan op een deugddoende vrijzinnige plechtigheid terugkijken.
De positieve reacties van de nabestaanden na een plechtigheid, en dus ook hún goed gevoel, werken motiverend. Steeds weer andere mensen ontmoeten en een unieke, gepersonaliseerde tekst schrijven, blijf ik boeiend vinden. Evenals de andere activiteiten waaraan ik meewerk, zoals de jaarlijkse herdenking in Westlede, de Babbelsoep en de Dag van de Gevangenisbezoeker in samenwerking met de Interlevensbeschouwelijke Werkgroep Gent.
En last but not least, de warme en inspirerende contacten met de collega’s, zowel consulenten als vrijwilligers. Daarom doe ik het. En dus, aan de twijfelaars zeg ik: word vrijwilliger.
Vrijwilliger Riet Dejonckheere
Hoe ben je ertoe gekomen om als vrijwilliger aan de slag te gaan bij het huisvandeMens?
Riet Dejonckheere: Toevallig kreeg ik het magazine van deMens.nu in handen en nam ik contact op met het huisvandeMens voor een gesprek. Een paar maanden na het plotse overlijden van mijn man besloot ik de stap te zetten en de opleiding plechtigheden te volgen. Dat deed me enorm veel deugd. Die kleine groep met de twee schitterende coaches zorgde telkens voor een moment van troost en verademing.
Wat houdt je vrijwilligerswerk in en wat trekt je erin aan?
Riet: Ik heb mij geëngageerd voor groeifeesten, lentefeesten en relatieplechtigheden, omdat poëzie brengen en verhalen vertellen deel uitmaakten van mijn vroegere job als leerkracht woord. Ik had zin om met die ervaring iets zinvols te doen.
Waar ik ook altijd naar uitkijk, is de jaarlijkse herdenkingsplechtigheid op 1 november. Samen met de vrijzinnig humanistische consulenten en enkele vrijwilligers ondersteunen we de nabestaanden met een uurtje muziek, woord en/of beeld. Even stilstaan bij het verlies van een dierbare of geliefde en daarna een goede babbel hebben, vind ik een meerwaarde voor ieder van ons.
Wat motiveert je om dit vrijwilligerswerk te doen?
Riet: Vrijwilligerswerk is niet nieuw voor mij. Ik leer graag bij en iets voor anderen betekenen, is zo verrijkend. Het is als humanist telkens een uitdaging om iets nieuws en verrassends te presenteren dat een betekenis heeft. Voor de nodige ondersteuning daarbij kan ik altijd bij mijn mentor terecht.
Welke ervaring als vrijwilliger blijft je het meest bij?
Riet: Ik geniet van de reacties en commentaren van de genodigden bij een huwelijksplechtigheid of een lentefeest. Iedereen komt uitgelaten binnen en plots zijn ze allemaal stil en aandachtig tijdens de ceremonie. Zalig is dat. Die blije gezichten zien, is hartverwarmend. Dikwijls krijg ik ook de opmerking te horen: “We wisten niet dat zoiets bestond.”
Om welke reden zou je andere mensen vrijwilligerswerk bij het huisvandeMens aanraden?
Riet: Het huisvandeMens is een gezellige ontmoetingsplek om te kletsen, te lachen en kennis op te doen. Je ontmoet er boeiende mensen en dat is voor mij essentieel. En er is meer dan voldoende afwisseling.
Vrijwilliger worden bij een huisvandeMens?
De keuzemogelijkheden voor vrijwilligerswerk binnen deMens.nu zijn groot. Of je jong bent of al wat ouder, veel tijd hebt of maar een paar uurtjes, of je plechtigheden wil verzorgen of administratief talent hebt … je helpende handen zijn steeds welkom.
Als vrijwilliger word je deskundig gecoacht en krijg je heel wat vormingsmogelijkheden.
Voor meer informatie kan je terecht in een huisvandeMens in je buurt. Of neem hier een kijkje. Je kan ook mailen naar info@deMens.nu of intekenen via deze link.
Meer weten over vrijzinnig humanistische plechtigheden? Informatie vind je hier.
Vragen rond zingeving, zelfbeschikking, levenseinde, rouw …? Lees hier verder.
Foto bovenaan © Shutterstock.com
