fbpx
deMens.nu

Een onpartijdige overheid draagt bij tot emancipatie van alle burgers

Opgelet! Dit is een gearchiveerd bericht. Het is mogelijk dat er belangrijke afbeeldingen, links en/of video’s ontbreken.

Onlangs verscheen het bericht dat Patrick De Wael (OpenVLD) en Laurette Onkelinx (PS) de tijd rijp achten om het begrip ?scheiding kerk en staat? in de Grondwet te verankeren. Er is duidelijk behoefte aan een eenduidig, helder en onwrikbaar grondwettelijk principe van een strikte scheiding van kerk/levensbeschouwing en staat. Dit om te vermijden dat diverse gemeenschappen, steden en instellingen aparte regelingen zullen instellen. Op 23 februari werd er in de Senaat een colloquium georganiseerd waar verschillende standpunten over dit begrip naar voren werden gebracht. Het is een moeilijk en delicaat onderwerp waar al decennia lang over gedebatteerd wordt. Dit debat is zo belangrijk voor de fundamenten van onze staat, dat het zeer grondig en inhoudelijk moet gevoerd worden. Het gaat immers over vrijheid, vrijheid van meningsuiting, vrijheid van levensbeschouwing, gelijkheid en solidariteit. Deze begrippen moeten een garantie zijn voor de burger. Het gemeenschappelijk doel is om een open, tolerante, pluralistische maatschappij te creëren die elke burger beschermt in zijn ontvoogding. België heeft historisch gezien hierin al een belangrijke rol gespeeld, maar vandaag lijkt het noodzakelijk dat er terug puntjes op de i gezet worden. We staan terug op de werf en we moeten verder bouwen aan de toekomst van de samenleving. Waarom dit debat nu? Zoeken we misschien antwoorden op de volgende vragen : Hoe moeten we omgaan met radicalisering? Komen onze fundamentele rechten zoals bv. gelijkheid man en vrouw, zelfbeschikkingsrecht op de helling? Hoe komt het dat we ons vandaag terug zorgen moeten maken over mensenrechten zoals ook Jos Vander Velpen, de voorzitter van de Liga voor Mensenrechten stelt ? Komt onze veiligheid in het gedrang ? Hebben we vrees dat bepaalde religies hun waarden boven de wet stellen en enkel de wetten volgen die opgelegd zijn door hun religie? Worden onze basiswaarden op de proef gesteld? Zijn we ervan overtuigd dat de overheid onze fundamentele rechten moet waarborgen? Hoe dient de overheid correct om te gaan met diversiteit ? Hoe kunnen we tegenstellingen verbinden? En neen, het debat wordt vandaag niet gevoerd uit angst of uit populistische noodzaak. En neen, het debat gaat niet over symbolische tekens. Het debat gaat over de échte belangrijke vraag: Hoe kunnen mensen samenleven? Wat is ons gemeenschappelijk ontmoetingspunt? Een belangrijk antwoord hierop werd gegeven door Henri Bartholomeeusen, voorzitter van de Centre d?Action Laïque. Voor hem dient het begrip ?laïciteit? in de grondwet verankerd te worden. Laïciteit wordt gedefinieerd als het politiek en humanistisch principe dat zijn grondslag vindt in het recht op vrijheid, de vrijheid van meningsuiting en de rechten van de mens en waarbij een onpartijdige overheid bijdraagt tot de emancipatie van alle burgers. Iedereen wordt dus op een gelijke voet behandeld, wat ook zijn levensbeschouwing inhoudt. Het is dus geen antireligieus principe, integendeel : alle levensbeschouwingen en religies worden op een gelijkwaardige manier behandeld. Geen voorkeursbehandeling. Het begrip ?laïciteit? is het resultaat van een lange historische evolutie en verenigt alle fundamentele waarden van de postmoderne democratie. Het is geen rekbaar begrip en behoeft geen adjectieven. Het is helder, eenduidig en onwrikbaar. De definitie garandeert neutraliteit, verdraagzaamheid, vrijheid van levensbeschouwing en de scheiding tussen kerk/levensbeschouwing en staat binnen het kader van de mensenrechten. Een onpartijdige overheid staat er voor in dat elke burger op een neutrale manier behandeld wordt. Dit is de beste garantie om de vrijheden van de burgers te waarborgen, volgens Jurgen Slembrouck van de Universiteit van Antwerpen. Hij pleit voor een strikte neutraliteit in openbare diensten. Wat als een man die jarenlang door een priester misbruikt wordt en aangifte wil doen, geconfronteerd wordt met een ambtenaar die een kruis draagt? Wat met een moslima die twijfelt aan haar geloof en in de bibliotheek de film ?Submission? van Theo Van Gogh wil ontlenen en de bibliothecaris draagt een djellaba, een baard en een pots. Aan de hand van concrete, empathische voorbeelden maakt Jurgen Slembrouck duidelijk dat openbare diensten een strikte neutrale houding dienen aan te nemen. Het is duidelijk dat vandaag het debat niet meer enkel gaat over ?hoofddoeken?, maar dat de tijd rijp is voor een grondige en inhoudelijke discussie. De laïciteit, die de vrijheid van geweten en levensbeschouwing verdedigt, vormt de beste garantie voor het vreedzaam bestaan en gedijen van alle godsdienstige en niet-godsdienstige levensbeschouwingen in onze democratische rechtsstaat. ________________________________________________________________________________ Voor meer informatie en reacties: Voorzitter en woordvoerder, Sylvain Peeters Tel 0475 42 84 66 voorzitter@demens.nu Onlangs verscheen het bericht dat Patrick De Wael (OpenVLD) en Laurette Onkelinx (PS) de tijd rijp achten om het begrip ?scheiding kerk en staat? in de Grondwet te verankeren. Er is duidelijk behoefte aan een eenduidig, helder en onwrikbaar grondwettelijk principe van een strikte scheiding van kerk/levensbeschouwing en staat. Dit om te vermijden dat diverse gemeenschappen, steden en instellingen aparte regelingen zullen instellen.Op 23 februari werd er in de Senaat een colloquium georganiseerd waar verschillende standpunten over dit begrip naar voren werden gebracht. Het is een moeilijk en delicaat onderwerp waar al decennia lang over gedebatteerd wordt. Dit debat is zo belangrijk voor de fundamenten van onze staat, dat het zeer grondig en inhoudelijk moet gevoerd worden. Het gaat immers over vrijheid, vrijheid van meningsuiting, vrijheid van levensbeschouwing, gelijkheid en solidariteit. Deze begrippen moeten een garantie zijn voor de burger. Het gemeenschappelijk doel is om een open, tolerante, pluralistische maatschappij te creëren die elke burger beschermt in zijn ontvoogding. België heeft historisch gezien hierin al een belangrijke rol gespeeld, maar vandaag lijkt het noodzakelijk dat er terug puntjes op de i gezet worden. We staan terug op de werf en we moeten verder bouwen aan de toekomst van de samenleving.Waarom dit debat nu? Zoeken we misschien antwoorden op de volgende vragen : Hoe moeten we omgaan met radicalisering? Komen onze fundamentele rechten zoals bv. gelijkheid man en vrouw, zelfbeschikkingsrecht op de helling? Hoe komt het dat we ons vandaag terug zorgen moeten maken over mensenrechten zoals ook Jos Vander Velpen, de voorzitter van de Liga voor Mensenrechten stelt ? Komt onze veiligheid in het gedrang ? Hebben we vrees dat bepaalde religies hun waarden boven de wet stellen en enkel de wetten volgen die opgelegd zijn door hun religie? Worden onze basiswaarden op de proef gesteld? Zijn we ervan overtuigd dat de overheid onze fundamentele rechten moet waarborgen? Hoe dient de overheid correct om te gaan met diversiteit ? Hoe kunnen we tegenstellingen verbinden?En neen, het debat wordt vandaag niet gevoerd uit angst of uit populistische noodzaak. En neen, het debat gaat niet over symbolische tekens. Het debat gaat over de échte belangrijke vraag: Hoe kunnen mensen samenleven? Wat is ons gemeenschappelijk ontmoetingspunt?Een belangrijk antwoord hierop werd gegeven door Henri Bartholomeeusen, voorzitter van de Centre d?Action Laïque. Voor hem dient het begrip ?laïciteit? in de grondwet verankerd te worden.Laïciteit wordt gedefinieerd als het politiek en humanistisch principe dat zijn grondslag vindt in het recht op vrijheid, de vrijheid van meningsuiting en de rechten van de mens en waarbij een onpartijdige overheid bijdraagt tot de emancipatie van alle burgers.Iedereen wordt dus op een gelijke voet behandeld, wat ook zijn levensbeschouwing inhoudt. Het is dus geen antireligieus principe, integendeel : alle levensbeschouwingen en religies worden op een gelijkwaardige manier behandeld. Geen voorkeursbehandeling. Het begrip ?laïciteit? is het resultaat van een lange historische evolutie en verenigt alle fundamentele waarden van de postmoderne democratie. Het is geen rekbaar begrip en behoeft geen adjectieven. Het is helder, eenduidig en onwrikbaar. De definitie garandeert neutraliteit, verdraagzaamheid, vrijheid van levensbeschouwing en de scheiding tussen kerk/levensbeschouwing en staat binnen het kader van de mensenrechten.Een onpartijdige overheid staat er voor in dat elke burger op een neutrale manier behandeld wordt. Dit is de beste garantie om de vrijheden van de burgers te waarborgen, volgens Jurgen Slembrouck van de Universiteit van Antwerpen. Hij pleit voor een strikte neutraliteit in openbare diensten. Wat als een man die jarenlang door een priester misbruikt wordt en aangifte wil doen, geconfronteerd wordt met een ambtenaar die een kruis draagt? Wat met een moslima die twijfelt aan haar geloof en in de bibliotheek de film ?Submission? van Theo Van Gogh wil ontlenen en de bibliothecaris draagt een djellaba, een baard en een pots.Aan de hand van concrete, empathische voorbeelden maakt Jurgen Slembrouck duidelijk dat openbare diensten een strikte neutrale houding dienen aan te nemen. Het is duidelijk dat vandaag het debat niet meer enkel gaat over ?hoofddoeken?, maar dat de tijd rijp is voor een grondige en inhoudelijke discussie.De laïciteit, die de vrijheid van geweten en levensbeschouwing verdedigt, vormt de beste garantie voor het vreedzaam bestaan en gedijen van alle godsdienstige en niet-godsdienstige levensbeschouwingen in onze democratische rechtsstaat. ________________________________________________________________________________Voor meer informatie en reacties: Voorzitter en woordvoerder, Sylvain Peeters Tel 0475 42 84 66 voorzitter@demens.nu