fbpx
deMens.nu

Down en radicale kleuters: wat hebben ze met elkaar te maken? – Opinie Jurgen Slembrouck

Opgelet! Dit is een gearchiveerd bericht. Het is mogelijk dat er belangrijke afbeeldingen, links en/of video’s ontbreken.

Wat hebben disparate fenomenen zoals het syndroom van Down en radicale kleuters met elkaar te maken? Op het eerste gezicht niets. Maar wie de voorbije maanden keek naar de manier waarop er over deze onderwerpen gediscussieerd en bericht werd, ontwaart volgens Jurgen Slembrouck wel een rode draad. Ze tonen de ideologische kant van het diversiteitsdenken. di 29 aug 14:31- op vrtnws.be Het uitgangspunt is eenvoudig: haast ongeacht haar verschijningsvorm moet culturele diversiteit worden beschouwd als iets wat het waard is om beschermd te worden. Zelfs als de feiten dat tegenspreken of als ze in strijd zijn met liberale Verlichtingsidealen. Het ideologische karakter van het diversiteitsdenken werd zichtbaar tijdens de recente discussie over de NIP-test waarmee Down gemakkelijk en snel kan worden opgespoord en die, op initiatief van Maggie De Block, volledig wordt terugbetaald. Jo Lebeer vindt dit geen goede zaak: ?Er is geen enkel voordeel om tijdens de zwangerschap te weten dat je een kind met het downsyndroom zal krijgen.? In De Standaard verdedigde hij dit als volgt: ?Down is geen ziekte. Het gaat om mensen die anders zijn.? Door hun “anders-zijn” vormen ze een minderheid die de overheid moet beschermen ?tegen een tendens van de bevolking om mensen te discrimineren?. (sic) Hij vergelijkt ze met ?Joden, zigeuners en homoseksuelen? en herinnert ons aan hun treurige lot dat hen tijdens de Tweede Wereldoorlog te beurt viel. Abortus is blijkbaar geen alternatief om het lijden te voorkomen dat met Down gepaard gaat. Lebeer meent immers dat het laten geboren worden van mensen met Down draait ?om diversiteit accepteren? en het is aan de overheid om allerlei compenserende maatregelen te organiseren die blijkbaar nodig zijn om dat “anders-zijn” leefbaar te maken. Redelijke accomodatie leidt niet zelden tot segregatie Deze visie typeert ook het multiculturalisme. Net als een handicap is ook cultuur iets waar je mee geboren wordt, waar je niet voor kan kiezen en wat dus bescherming verdient. De overheid moet alles in het werk stellen om eventuele problemen die met de culturele diversiteit gepaard gaan, op te lossen. Bijvoorbeeld door de start van het schooljaar omwille van het offerfeest te verlaten. Redelijke accommodatie heet zoiets. Helaas, niet zelden leidt die accomodatie eerder tot segregatie in plaats van tot de verhoopte integratie (cfr. gescheiden zwemmen). Volgens de ideologische invulling van het diversiteitsdenken moeten minderheden beschermd worden tegen het blijkbaar evidente discriminatoire karakter van de meerderheidscultuur. In het licht van het bovenstaande: de hoofddoek bij de politie, de onverdoofde slacht, de religieuze besnijdenis, … Volgens de ideologische invulling van het diversiteitsdenken moeten minderheden beschermd worden tegen het blijkbaar evidente discriminatoire karakter van de meerderheidscultuur. Gelet op dat ideologische karakter hoeft het geen verwondering te wekken dat een dubbelinterview tussen Etienne Vermeersch en Ignaas Devisch startte met het thema Down en eindigde met een discussie over de islam. Vermeersch had Devisch gechoqueerd nadat hij tijdens een interview met de krant De Morgen de terugbetaling van de NIP-test had toegejuichd en de hoop had uitgesproken dat Down uiteindelijk zou ?uitsterven?. De informatie die de NIP-test oplevert zal er volgens Vermeersch immers voor zorgen dat de meeste ouders een abortus zullen laten uitvoeren omdat ze het lijden dat met Down gepaard gaat willen vermijden. Tijdens het interview citeerde hij ook Verlichtingsfilosoof Immanuel Kant ?De mens is geroepen om iemand te worden die in staat is om zich van zijn eigen verstand te bedienen zonder de leiding van een ander.? Helaas voor Vermeersch gunden zijn tegenstanders hem geen inhoudelijk debat maar speelden ze de man. Vermeersch had zich inderdaad ongelukkig uitgelaten door het woord ?uitsterven? te gebruiken. Hoewel hij duidelijk doelde op het syndroom en niet op de patiënten, vlogen hem de intellectueel oneerlijke beschuldigingen om het hoofd. René Stockman vroeg zich af of ?alleen nog de Übermenschen onder ons kans tot leven krijgen? en volgens Devisch was Vermeerschs uitgangspunt ?de plicht tot genetische optimalisatie?. Beiden verweten Vermeersch ? uitgerekend hij – minachting te hebben voor de gevoelens van mensen met Down en hun ouders. Geradicaliseerde kleuters In tegenstelling tot gevoelens hebben feiten het voordeel van de duidelijkheid. Epidemoloog Luc Bonneux maakte in De Standaard voortreffelijk duidelijk welke pathologieën er met Down geassocieerd worden en wat de ethische inzet is van het debat: aanvaarden we abortus? Recent werd er bericht over geradicaliseerde kleuters. Enkele weken geleden getuigden islamitische kinderen nog over hun angst voor een straffende Allah en vreselijke folteringen. Ook deze feiten belichten een minder fraai aspect van de diversiteit en doorprikken alvast de mythe van de onverklaarbare snelle radicalisering. Die radicalisering start van kindsbeen af en het hoeft dus niet te verbazen dat de terroristen amper de wieg zijn ontgroeid. Zou het kunnen dat, naast alle andere factoren, het de islam zelf is waarin de zaden van de terreur een vruchtbare bodem vinden? Wanneer we de scheiding tussen kerk en staat, het respect voor de rechtscultuur, de neutraliteit van de overheid en het vrij onderzoek verwaarlozen, brengen we het samenleven zelf in gevaar. Een seculier samenlevingsmodel biedt ruimte aan diversiteit omdat ze vrijheid en gelijkheid als idealen heeft. Maar zoals ondertussen pijnlijk duidelijk is geworden, kan een dergelijk model zich enkel handhaven wanneer ze de krijtlijnen waarbinnen die mogen gedijen duidelijk aangeeft en beschermt. Wanneer we de scheiding tussen kerk en staat, het respect voor de rechtscultuur, de neutraliteit van de overheid en het vrij onderzoek verwaarlozen, brengen we het samenleven zelf in gevaar. Gedeeld burgerschap, voorbij de culturele en religieuze verschillen, is noodzakelijk voor de solidariteit, de tolerantie en het pluralisme. Laten we dat niet vergeten. Jurgen Slembrouck Jurgen Slembrouck werkt bij de Vrijzinnige dienst ? Universiteit Antwerpen. Contact Stadscampus Venusstraat 35 S.Ve35.A13 2000 Antwerpen België Tel. 032654524 Wat hebben disparate fenomenen zoals het syndroom van Down en radicale kleuters met elkaar te maken? Op het eerste gezicht niets. Maar wie de voorbije maanden keek naar de manier waarop er over deze onderwerpen gediscussieerd en bericht werd, ontwaart volgens Jurgen Slembrouck wel een rode draad. Ze tonen de ideologische kant van het diversiteitsdenken. di 29 aug 14:31- op vrtnws.be Het uitgangspunt is eenvoudig: haast ongeacht haar verschijningsvorm moet culturele diversiteit worden beschouwd als iets wat het waard is om beschermd te worden. Zelfs als de feiten dat tegenspreken of als ze in strijd zijn met liberale Verlichtingsidealen. Het ideologische karakter van het diversiteitsdenken werd zichtbaar tijdens de recente discussie over de NIP-test waarmee Down gemakkelijk en snel kan worden opgespoord en die, op initiatief van Maggie De Block, volledig wordt terugbetaald. Jo Lebeer vindt dit geen goede zaak: ?Er is geen enkel voordeel om tijdens de zwangerschap te weten dat je een kind met het downsyndroom zal krijgen.? In De Standaard verdedigde hij dit als volgt: ?Down is geen ziekte. Het gaat om mensen die anders zijn.? Door hun “anders-zijn” vormen ze een minderheid die de overheid moet beschermen ?tegen een tendens van de bevolking om mensen te discrimineren?. (sic) Hij vergelijkt ze met ?Joden, zigeuners en homoseksuelen? en herinnert ons aan hun treurige lot dat hen tijdens de Tweede Wereldoorlog te beurt viel. Abortus is blijkbaar geen alternatief om het lijden te voorkomen dat met Down gepaard gaat. Lebeer meent immers dat het laten geboren worden van mensen met Down draait ?om diversiteit accepteren? en het is aan de overheid om allerlei compenserende maatregelen te organiseren die blijkbaar nodig zijn om dat “anders-zijn” leefbaar te maken. Redelijke accomodatie leidt niet zelden tot segregatie Deze visie typeert ook het multiculturalisme. Net als een handicap is ook cultuur iets waar je mee geboren wordt, waar je niet voor kan kiezen en wat dus bescherming verdient. De overheid moet alles in het werk stellen om eventuele problemen die met de culturele diversiteit gepaard gaan, op te lossen. Bijvoorbeeld door de start van het schooljaar omwille van het offerfeest te verlaten. Redelijke accommodatie heet zoiets. Helaas, niet zelden leidt die accomodatie eerder tot segregatie in plaats van tot de verhoopte integratie (cfr. gescheiden zwemmen). Volgens de ideologische invulling van het diversiteitsdenken moeten minderheden beschermd worden tegen het blijkbaar evidente discriminatoire karakter van de meerderheidscultuur. In het licht van het bovenstaande: de hoofddoek bij de politie, de onverdoofde slacht, de religieuze besnijdenis, … Volgens de ideologische invulling van het diversiteitsdenken moeten minderheden beschermd worden tegen het blijkbaar evidente discriminatoire karakter van de meerderheidscultuur.Gelet op dat ideologische karakter hoeft het geen verwondering te wekken dat een dubbelinterview tussen Etienne Vermeersch en Ignaas Devisch startte met het thema Down en eindigde met een discussie over de islam. Vermeersch had Devisch gechoqueerd nadat hij tijdens een interview met de krant De Morgen de terugbetaling van de NIP-test had toegejuichd en de hoop had uitgesproken dat Down uiteindelijk zou ?uitsterven?. De informatie die de NIP-test oplevert zal er volgens Vermeersch immers voor zorgen dat de meeste ouders een abortus zullen laten uitvoeren omdat ze het lijden dat met Down gepaard gaat willen vermijden. Tijdens het interview citeerde hij ook Verlichtingsfilosoof Immanuel Kant ?De mens is geroepen om iemand te worden die in staat is om zich van zijn eigen verstand te bedienen zonder de leiding van een ander.? Helaas voor Vermeersch gunden zijn tegenstanders hem geen inhoudelijk debat maar speelden ze de man. Vermeersch had zich inderdaad ongelukkig uitgelaten door het woord ?uitsterven? te gebruiken. Hoewel hij duidelijk doelde op het syndroom en niet op de patiënten, vlogen hem de intellectueel oneerlijke beschuldigingen om het hoofd. René Stockman vroeg zich af of ?alleen nog de Übermenschen onder ons kans tot leven krijgen? en volgens Devisch was Vermeerschs uitgangspunt ?de plicht tot genetische optimalisatie?. Beiden verweten Vermeersch ? uitgerekend hij – minachting te hebben voor de gevoelens van mensen met Down en hun ouders. Geradicaliseerde kleuters In tegenstelling tot gevoelens hebben feiten het voordeel van de duidelijkheid. Epidemoloog Luc Bonneux maakte in De Standaard voortreffelijk duidelijk welke pathologieën er met Down geassocieerd worden en wat de ethische inzet is van het debat: aanvaarden we abortus? Recent werd er bericht over geradicaliseerde kleuters. Enkele weken geleden getuigden islamitische kinderen nog over hun angst voor een straffende Allah en vreselijke folteringen. Ook deze feiten belichten een minder fraai aspect van de diversiteit en doorprikken alvast de mythe van de onverklaarbare snelle radicalisering. Die radicalisering start van kindsbeen af en het hoeft dus niet te verbazen dat de terroristen amper de wieg zijn ontgroeid. Zou het kunnen dat, naast alle andere factoren, het de islam zelf is waarin de zaden van de terreur een vruchtbare bodem vinden? Wanneer we de scheiding tussen kerk en staat, het respect voor de rechtscultuur, de neutraliteit van de overheid en het vrij onderzoek verwaarlozen, brengen we het samenleven zelf in gevaar. Een seculier samenlevingsmodel biedt ruimte aan diversiteit omdat ze vrijheid en gelijkheid als idealen heeft. Maar zoals ondertussen pijnlijk duidelijk is geworden, kan een dergelijk model zich enkel handhaven wanneer ze de krijtlijnen waarbinnen die mogen gedijen duidelijk aangeeft en beschermt. Wanneer we de scheiding tussen kerk en staat, het respect voor de rechtscultuur, de neutraliteit van de overheid en het vrij onderzoek verwaarlozen, brengen we het samenleven zelf in gevaar. Gedeeld burgerschap, voorbij de culturele en religieuze verschillen, is noodzakelijk voor de solidariteit, de tolerantie en het pluralisme. Laten we dat niet vergeten. Jurgen Slembrouck Jurgen Slembrouck werkt bij de Vrijzinnige dienst ? Universiteit Antwerpen. Contact Stadscampus Venusstraat 35 S.Ve35.A13 2000 Antwerpen België Tel. 032654524