Een bank vooruit
Leerkrachten niet-confessionele zedenleer over hun vak
Artikel verschenen in deMens.nu Magazine jg8 nr2
Naam: Donny Woestenborghs
Aantal jaren voor de klas: 14
School: GO! Atheneum Bree
Studierichtingen: ASO en BSO
Jaren: 1ste, 2de en 3de graad
Hoe maak je leerlingen in de lessen niet-confessionele zedenleer (ncz) ervan bewust dat ze als burger de kracht hebben om veranderingen teweeg te brengen?
“I believe the children are the future, teach them well and let them lead the way”, zong George Benson in 1977. In datzelfde jaar schreeuwde Johnny Rotten dat er “no future” was. Veertig jaar later lijkt er niets veranderd. De Amerikaanse president Trump domineert het fake news, de Hongaarse premier Orban lapt de Europese Unie aan zijn rechtse laars. Brexit breekt een jarenlange alliantie en de doemdagklok van het klimaat tikt verder naar middernacht. In die donkere tijden kijken we naar de jeugd en verwachten/hopen we dat zij de antwoorden zullen geven op de vragen die de volwassenen van vandaag niet willen of durven stellen.
Hoe kunnen we onze leerlingen voorbereiden op die ongevraagde verantwoordelijkheid? De naïviteit van mijn jeugd liet toe om te denken in termen van ‘de goeden’ en ‘de slechten’. Vandaag herinneren de Facebookartikelen mij er om het uur aan dat het niet goed gaat. Het web van conflicten is anno 2019 zo complex dat we nog moeilijk kunnen zeggen wie de spin en wie de prooi is. In het tijdperk van misinformatie en Instagramhedonisme, waar het gevoel heerst dat het toch allemaal te laat is, weerklinkt de echo van Johnny dan ook luider dan ooit. Maar toch blijf ik hoopvol. Als 18-jarige al wilde Boyan Slat de oceanen zuiveren. De 17-jarige Anuna De Wever spijbelt voor het milieu en brengt tienduizenden studenten op de been. De March for Our Lives in Washington werd door jonge studenten geleid en zo zien we steeds meer tieners die schreeuwen om verandering.
Dat zijn de voorbeelden die ik aan mijn leerlingen wil tonen om hen te inspireren. Zo krijgen ze meer oog voor de actualiteit en groeit de interesse om zelf ook aan het maatschappelijke debat te participeren. Verder spoor ik hen aan om over verschillende thema’s te filosoferen, om hun kritisch denkvermogen aan te scherpen. Dat kunnen ze dan weer toepassen in het klasdebat, waar ze op zoek gaan naar sterke argumenten en leren hoe ze een valse argumentatie kunnen herkennen en weerleggen. De wereld is te groot geworden om alleen nog de feiten te herkauwen. We moeten onze jongeren de nodige tools aanreiken om door de zee aan informatie te kunnen waden langs de rotsen van het kapitalisme, de stromingen van de sociale media, de watervallen van het populisme en de smurrie van een zieke natuur. Alleen zo zullen we de havens van een mooiere toekomst bereiken.
Foto bovenaan © Shutterstock.com