fbpx
deMens.nu

Abortus: een kijkje buiten de landsgrenzen

Het is inmiddels dertig jaar geleden dat abortus in België een eerste juridisch kader kreeg. Perfect was het zeker niet maar het zette de deur open naar het destigmatiseren van de keuze en zorgde ervoor dat de ingreep kon gebeuren in medisch veilige omstandigheden.

door Anton Van Dyck

Vandaag ligt in België een modernisering van de wet op tafel. Het optrekken van de termijn naar 18 weken en het terugbrengen van de reflectieperiode van 6 dagen naar 48 uur liggen binnen handbereik. België staat in die modernisering niet alleen. Waar het land destijds een voortrekkersrol op zich nam, verkeert het nu in gezelschap van talrijke andere staten waar abortus uitgevoerd mag worden, soms zelfs binnen termijnen die langer zijn dan degene die nu op de tafel van onze beleidsmakers ligt.

 

Bijna 50 landen hebben de laatste 25 jaar voorzien in een wettelijk kader voor abortus.

 

Bijna 50 landen hebben de laatste 25 jaar voorzien in een wettelijk kader voor abortus. De kwaliteit ervan verschilt van land tot land maar bijna 60 procent van alle vrouwen wereldwijd leven in landen waar abortus mogelijk is. In de praktijk is het keuzerecht voor de vrouw echter nog niet zo breed verankerd. Mits een aantal uitzonderingen gaat het over het gros van West-Europa, Noord-Amerika en het merendeel van Oceanië. We zien eveneens een toename van progressieve hervormingen in zuidelijke Afrika en Zuid-Amerika. Indien we naar de meest recente hervormingen willen kijken, hoeven we het niet ver te zoeken. In Noord-Ierland ging de nieuwe regulering van kracht op 31 maart 2020.

 

Dat we echter nog niet mogen spreken over een universeel verworven recht werd recent pijnlijk duidelijk door de ontwikkelingen in bepaalde staten binnen de VS.

Over het algemeen gaat het dus de goede kant uit. Er zijn steeds meer landen die hun wettelijk kader rond de ingreep opbouwen of moderniseren. Dat we echter nog niet mogen spreken over een universeel verworven recht werd recent pijnlijk duidelijk door de ontwikkelingen in bepaalde staten binnen de VS. Daar stellen we vast dat men het systeem van politiek benoemde rechters gebruikt om systematisch het recht op abortus in te perken. Evangelische groepen oefenen er bijzondere druk uit op politici en protesteren er voor abortuscentra. Dit laatste wordt ons gelukkig bespaard, al merken we duidelijk dat er ook bij ons binnen conservatieve kringen druk gelobbyd wordt tegen het moderniseren van onze wetgeving. Dat verzet is een jammere zaak. Een verbod op de ingreep of een restrictieve toepassing ervan beïnvloedt immers niet zozeer het aantal uitgevoerde abortussen, maar wel de omstandigheden waarin de ingreep uitgevoerd wordt. Het WHO (Wereldgezondheidsorganisatie) schat dat er jaarlijks wereldwijd ca 23.000 vrouwen overlijden aan de complicaties van een clandestiene abortus. Tallozen meer lopen blijvende weefselschade op.

Anton Van Dyck,

directeur juridische zaken en overheidsrelaties deMens.nu

Meer info over abortus en vrouwenrechten:

reproductiverights.org/worldabortionlaws

www.unfpa.org/annual-report

www.laicite.be

www.abortionright.eu/nl/

www.ippf.org/

www.shedecides.com/

Abortuswet in België