Nieuws

Hoe creëer je in de lessen niet-confessionele zedenleer een gevoel van samenhorigheid bij de leerlingen?

Samenhorigheid, het is een wat abstract begrip … Ik denk daarbij spontaan aan verbondenheid, een goede samenwerking, een leuke sfeer, solidariteit … Zaken die ik, als ik eerlijk ben, vaak mis in het dagelijkse leven. Daarom ben ik heel blij en trots dat ik het vak niet-confessionele zedenleer mag geven en mijn leerlingen op dat vlak iets kan bijbrengen.

Zo organiseren we elk jaar op school een interlevensbeschouwelijk project, samen met de andere levensbeschouwelijke leerkrachten die er lesgeven. In dat kader hebben we al verschillende thema’s aangesneden en iedere keer opnieuw voelen we dat die samenwerking de klas- en schooldynamiek ten goede komt.

Persoonlijk vind ik dergelijke projecten een verrijking voor mezelf, maar zeker ook voor de leerlingen. Zo’n project ademt samenhorigheid uit, aangezien we met z’n allen aan eenzelfde thema werken, ieder met een andere levensbeschouwelijke kijk op het onderwerp. Op die manier leren de leerlingen dat iedereen een andere insteek heeft, maar dat we toch met elkaar verbonden zijn. Een belangrijk begrip dat veel mensen tegenwoordig uit het oog verloren zijn.

Op deze wereld leven we met tal van verschillende visies, levensbeschouwingen en opvattingen samen. Daarom is het van essentieel belang dat kinderen daar al vroeg mee leren omgaan. Zo ontwikkelen ze een goede basis om in de maatschappij te kunnen functioneren en om begrip voor anderen te kunnen opbrengen.

Ook voor het welbevinden van de leerlingen is het belangrijk dat het gevoel van samenhorigheid naar boven komt. Als ik merk dat de klassfeer niet goed zit, dan bouw ik vaak momenten in waarop we opnieuw verbinding met elkaar zoeken.

Toen ik ooit vaststelde dat er tijdens de speeltijden – en de lessen – een slechte sfeer onder de leerlingen in de klas hing, heb ik een volledige les bij die kwestie stilgestaan. Door verkeerde communicatie met elkaar waren er allerlei verhalen ontstaan die helemaal niet waargebeurd bleken te zijn. We hebben toen samen een oefening gedaan om weer verbinding te zoeken en tot stand te brengen, waardoor de situatie uiteindelijk opgelost raakte. Tegelijk merkten de leerlingen ook dat de les zedenleer een veilige omgeving is waar ze hun ei kwijt kunnen.