fbpx
deMens.nu

Gelijkwaardigheid: gelijke kansen maken unieke burgers

 

Glazen plafonds, onzichtbare drempels of regelrechte discriminatie: geen samenleving is open of rechtvaardig als niet elke burger evenveel kansen krijgt om zijn of haar geluk na te streven.
Gelijkwaardigheid is dan ook geen kwestie van iedereen in dezelfde mal te doen passen. Integendeel: het draait erom dat je zonder tegenkanting je unieke persoonlijkheid en talent mag ontdekken, ontwikkelen en ontginnen.
Vrijzinnig humanisten zijn diep doordrongen van elke mens als doel op zichzelf. Daarom vinden we gelijke rechten en kansen zo belangrijk. Maar daar stopt het niet. Talent moet ook erkend en gevaloriseerd worden, wil het je helpen stappen vooruit te zetten in het leven.
Dat is nog niet altijd het geval. Mensen krijgen nog steeds een etiket opgeplakt op basis van vooroordelen en groepseigenschappen. Dat is een hardnekkige rem op zelfontplooiing. Ook daar formuleren we dus voorstellen over.

Memorandum

Het memorandum voor de lokale verkiezingen van oktober 2018 laat zich samenvatten in 3 grote pijlers. Gelijkwaardigheid is de tweede pijler. Het memorandum kan je ook integraal op PDF bekijken en/of downloaden.

Memorandum integraal

 

Voorstel 1 – Creëer een volwaardig gelijkekansenbeleid, met speciale aandacht voor genderstereotypering en elke vorm van discriminatie

Grondwettelijk zijn alle burgers gelijkwaardig en hebben ze zowel politiek, economisch als cultureel dezelfde rechten. Toch stellen we vast dat er nog heel wat – al dan niet verdoken of indirecte – discriminatie is in onze samenleving.

Stereotiepe beeldvorming is niet onschuldig, ze bepaalt mee de kansen die iemand (niet) krijgt. Onder meer in het onderwijs houden we nog te veel vast aan klassieke genderrollen. En dan zijn er nog de vooroordelen over LHBT’s. Onze wetten weerspiegelen onze ethische vooruitstrevendheid. Des te meer mogen we discriminatie en geweld in de praktijk niet tolereren. Anders verworden die wetten tot papieren tijgers.

De nood aan initiatieven en acties die vooroordelen en discriminatie
wegwerken, blijft dan ook hoog. We vragen de overheid om zowel zelf acties te initiëren als bestaande initiatieven te ondersteunen.

Voorstel 2 – Laat lokale burgerinitiatieven meewerken aan welvaart en welzijn

De buurt opknappen, een lokale deeleconomie op poten zetten, een bescheiden start-up of mantelzorg: steeds vaker nemen burgers het heft in eigen handen om economische, zorgende of sociaal-culturele meerwaarde te creëren. De stad of gemeente moet deze initiatieven aanmoedigen en waar mogelijk actief ondersteunen. Dergelijke initiatieven tellen dubbel: ze zorgen ervoor dat mensen hun individuele talenten ontdekken en ontwikkelen, terwijl ze ook verbindend werken.

©Shutterstock

Voorstel 3 – Trek voluit de kaart van de jeugd

Jongeren zijn de toekomst en hun participatie in de samenleving is daarom een must. Niet alleen de focus op jongerenbeleid moet vergroot worden. Het is belangrijk dat gemeenten in hun besluitvorming deze bijzondere doelgroep niet over het hoofd zien. Want heel wat regelgeving en beleidsbeslissingen hebben een impact op hun leefwereld.

Daarom pleiten we ervoor dat lokale overheden in hun beleidsnota een jongerenparagraaf inschrijven, waarbij ze zich engageren om na te denken over de effecten van hun beleid op jongeren en waar mogelijk te peilen naar de noden en meningen van jongeren. Een andere interessante piste is de oprichting van een specifieke adviesraad waar jongeren in overleg treden met ambtenaren en politici.

©Jan Schurgers

Voorstel 4 – Creëer bijkomende ontmoetingsruimtes door de herbestemming (en ontwijding) van kerken

Over lokale burgerinitiatieven en aandacht voor jongeren gesproken (zie voorstellen 8 en 9): vaak zijn deze op zoek naar een locatie van waaruit ze hun activiteiten kunnen ontwikkelen. Sommigen kunnen terecht in een garage of loods van familie en kennissen. Maar het is net belangrijk dat
ook mensen zonder die middelen of netwerk aan de slag kunnen gaan. De gemeente kan hen daarbij helpen door (tijdelijk) infrastructuur ter beschikking te stellen.

Een mogelijke piste bestaat erin kerkelijke gebouwen een neven- of herbestemming te geven. Door de secularisering van de samenleving lopen heel wat kerken leeg.

De eredienst heeft aan deelnemers sterk ingeboet. Tegelijk zijn deze gebouwen decennialang onderhouden door middelen die minstens deels door de belastingbetaler ter beschikking werden gesteld.

Kerkherbestemming-Malem@Shutterstock