Nieuws

Vanuit de antihoek wordt steeds heviger gereageerd tegen de uitbreiding van de euthanasiewet. Als duiveltjes in een wijwatervat slaan ze wild om zich heen en trekken van leer met de meest bevreemdende argumenten. Zo ook de heer René Stockman van de Broeders van Liefde (De Standaard, 3 februari 2014). Volgens hem mondt het absolute recht op zelfbeschikking uit in een maatschappij waarin de medemenselijkheid verloren gaat.

Niemand anders dan het individu zelf beslist over zijn leven. Dit respecteren, ongeacht wat je zelf vindt, is een absolute vorm van medemenselijkheid. De wet op euthanasie geeft elke persoon de mogelijkheid te kiezen voor een waardig levenseinde. Wanneer een individu na een lange lijdensweg euthanasie als eindpunt ziet, moet dit onder bepaalde wettelijke voorwaarden mogelijk zijn. Mensen die liever de dood afwachten, hoeven niet te kiezen voor euthanasie. Zij kunnen opteren voor een goed omkaderde palliatieve begeleiding om niet langer nodeloos te lijden.

Absolute zelfbeschikking houdt in dat elk individu van jongs af vrij van dogma’s keuzes kan maken. Ongeacht het gezin waarin je bent geboren, moet je vrij kunnen kiezen welke weg je aflegt, hoe je opgroeit, welke waarden je hanteert, welke studie je volgt, welke carrière je uitbouwt … Euthanasie moet daarom ook mogelijk zijn voor minderjarigen.

Het respect voor de zelfbeschikking en de gemaakte keuze van elk individu zijn essentieel in een menslievende maatschappij.

Sylvain Peeters
voorzitter deMens.nu – Unie Vrijzinnige Vereningen