Op weg naar eeuwige vrede
Opgelet! Dit is een gearchiveerd bericht. Het is mogelijk dat er belangrijke afbeeldingen, links en/of video’s ontbreken.
Boodschap naar aanleiding van 21 september: Internationale dag van de vrede We moeten leren samenleven als broeders, of samen ten onder gaan als dwazen. Martin Luther King Hoe komt het dat miljoenen mensen op bevel van soms één enkeling kunnen overgaan tot geweld en vreselijke misdaden? Waarom voeren wij oorlog? Is de mens van nature oorlogszuchtig en is vrede slechts mogelijk dankzij democratische instellingen? Het zijn wezenlijke vragen waarop tal van antwoorden geformuleerd werden en worden. Zo hield de humanistische verlichtingsfilosoof Kant – volgens sommigen de uitvinder van de vrede – in 1795 een pleidooi voor de eeuwige vrede (Zum ewigen friede) waarbij hij voorwaarden stelt en pleit voor een duurzame mondiale vredestoestand gebaseerd op het recht. Dat is nog altijd een brandend actueel onderwerp. Na de gruwelijke wereldoorlogen, Auschwitz, Hiroshima, Goelag ? kwam de leuze: Nooit meer oorlog! Dit betekent dus samenleven zonder conflicten, in vrede. Het woord ?vrede? duikt ook op in de eerste zin van de preambule van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens (1948) en ook in andere belangrijke verdragen die aan de grondslag liggen van Europa. ?Peace? en ?vrede? waren waarschijnlijk ook de meest gebruikte woorden in de woelige jaren zestig. Ze waren haast synoniem met vrijheid en vrijheid van meningsuiting. Vandaag voelt het woord ?vrede? toch iets anders aan. Eerder een beetje zweverig. Streven naar mondiale wereldvrede lijkt onbereikbaar te zijn geworden. Na elke aanslag wensen we vooral veiligheid en rust, ver weg van elk conflict. Maar we mogen niet dwaas zijn. In een tijd van een niet te stuiten vooruitgang op alle domeinen van de wetenschap en technologie is het fundamenteel om steeds opnieuw de basiswaarden van een samenleving te handhaven. Het vraagstuk van oorlog en vrede blijft een bekommernis van vrijzinnig humanisten omdat er wereldwijd meer dan ooit nood is aan solidariteit, gelijkheid en vrijheid. Elke dag zou een uitdaging moeten zijn om als groep en als individu te werken aan een constructieve, respectvolle én interlevensbeschouwelijke dialoog. Ook onze democratische instellingen, de media, het onderwijs ? roepen we op tot een positief en verbindend engagement ten opzichte van de samenleving. Allen samen blijven werken aan en voor de #eeuwigevrede Voor meer informatie en reacties: Voorzitter en woordvoerder: Sylvain Peeters, Tel 0475 42 84 66 – voorzitter@demens.nu Boodschap naar aanleiding van 21 september: Internationale dag van de vrede We moeten leren samenleven als broeders, of samen ten onder gaan als dwazen. Martin Luther KingHoe komt het dat miljoenen mensen op bevel van soms één enkeling kunnen overgaan tot geweld en vreselijke misdaden? Waarom voeren wij oorlog? Is de mens van nature oorlogszuchtig en is vrede slechts mogelijk dankzij democratische instellingen? Het zijn wezenlijke vragen waarop tal van antwoorden geformuleerd werden en worden. Zo hield de humanistische verlichtingsfilosoof Kant – volgens sommigen de uitvinder van de vrede – in 1795 een pleidooi voor de eeuwige vrede (Zum ewigen friede) waarbij hij voorwaarden stelt en pleit voor een duurzame mondiale vredestoestand gebaseerd op het recht. Dat is nog altijd een brandend actueel onderwerp. Na de gruwelijke wereldoorlogen, Auschwitz, Hiroshima, Goelag ? kwam de leuze: Nooit meer oorlog! Dit betekent dus samenleven zonder conflicten, in vrede. Het woord ?vrede? duikt ook op in de eerste zin van de preambule van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens (1948) en ook in andere belangrijke verdragen die aan de grondslag liggen van Europa. ?Peace? en ?vrede? waren waarschijnlijk ook de meest gebruikte woorden in de woelige jaren zestig. Ze waren haast synoniem met vrijheid en vrijheid van meningsuiting.Vandaag voelt het woord ?vrede? toch iets anders aan. Eerder een beetje zweverig. Streven naar mondiale wereldvrede lijkt onbereikbaar te zijn geworden. Na elke aanslag wensen we vooral veiligheid en rust, ver weg van elk conflict. Maar we mogen niet dwaas zijn. In een tijd van een niet te stuiten vooruitgang op alle domeinen van de wetenschap en technologie is het fundamenteel om steeds opnieuw de basiswaarden van een samenleving te handhaven. Het vraagstuk van oorlog en vrede blijft een bekommernis van vrijzinnig humanisten omdat er wereldwijd meer dan ooit nood is aan solidariteit, gelijkheid en vrijheid. Elke dag zou een uitdaging moeten zijn om als groep en als individu te werken aan een constructieve, respectvolle én interlevensbeschouwelijke dialoog. Ook onze democratische instellingen, de media, het onderwijs ? roepen we op tot een positief en verbindend engagement ten opzichte van de samenleving.Allen samen blijven werken aan en voor de #eeuwigevrede Voor meer informatie en reacties: Voorzitter en woordvoerder: Sylvain Peeters, Tel 0475 42 84 66 – voorzitter@demens.nu