Nieuws

Eén ding staat vast: sterven zullen we. Dit geldt voor iedereen.

Sommige mensen houden niet van deze gedachte en aanvaarden ze niet.

Zij denken liever dat de dood geen eindpunt is en geloven in het leven na de dood, ergens op aarde of op een andere plek waar mensen beloond of gestraft worden.

Maar willen dat iets waar is, is niet hetzelfde als de waarheid.

Er is geen enkel bewijs dat onze geest ons lichaam zal overleven.

Welke betekenis zouden we nog kunnen geven aan liefde, ervaringen, menselijk contact, prestaties, de zon op ons gelaat- als we geen lichaam meer hebben?

Indien het leven eeuwig was, zou het dan niet veel verliezen aan vorm, structuur, betekenis en doel?

Denken we maar bijvoorbeeld aan het lezen van een goed boek of het eten van een heerlijk taartje. We genieten er volop van en het is juist leuk dat het stopt, dat er een einde is. Een boek dat nooit of te nimmer eindigt of een taartje dat nooit op is, dit geeft geen plezier

De dood maakt deel uit van het leven. We mogen er niet bang voor zijn, we moeten er leren mee omgaan. Dan heeft het zin om te zoeken naar de betekenis en het doel van het leven in het hier en nu.

Van dit ene leven dat we kennen, maken we het beste en we helpen anderen om hetzelfde te doen. Kiezen voor goed boven kwaad zonder ergens anders – na de dood – er een beloning voor te krijgen.

Wanneer we sterven zullen we verder leven in wat we hebben gedaan hebben en in de herinneringen van de mensen met wie we het leven deelden.

Ons lichaam zal ontbinden en deel uitmaken van de natuur. De atomen die ons vormen zullen andere dingen creëren zoals bomen, vogels, bloemen en vlinders.