En dan nu even negatief
Mijmeringen van een optimist
Artikel verschenen in deMens.nu Magazine jg12 nr1. Lees hier meer artikels over ‘positiviteit’.
Elke dag ontwaak ik als optimist, het is sterker dan mezelf. Al fluitend begin ik aan de dag. Ik stap in de auto, maar nog geen drie straten verder krijgt mijn wereldbeeld een eerste knauw. Een bestelwagen snijdt een mama met bakfiets de pas af. Even verder sloft een jongeman – wellicht met een voorliefde voor Schopenhauers filosofie – over het zebrapad. Het rode licht en de algehele wegcode worden compleet genegeerd. Ik rem bruusk. De landrover achter mij trakteert mij op een claxonconcert. Uitgeput kom ik aan op mijn bestemming.
Bert Goossens
Positief denken
Ik probeer me te herpakken. Als vrijzinnig humanistisch waardenwerker geloof ik immers in mijn medemens. Daarom neem ik snel het boek Waarom de wereld niet naar de knoppen gaat van filosoof Maarten Boudry ter hand. Na met enkele solide argumenten te zijn verrijkt, kan ik mijn dag weer voortzetten.
Toegegeven, het is niet altijd makkelijk om een positief mensbeeld staande te houden. Sombere gedachten liggen overal op de loer. Ik moet terugdenken aan de coronaperiode en hoe een simpel virus de gehele samenleving lamlegde. Bij sommigen werd niet alleen de gezondheid, maar ook het gezond verstand aangetast. Wetenschappelijke bevindingen werden voortdurend in twijfel getrokken en complottheorieën floreerden.
Nu goed, positief denken. Door de wonderlijke wetenschap hebben we in ijltempo een succesvolle vaccinatiecampagne op wereldschaal uitgerold. Het virus beheerst niet langer ons doen en laten.
Maar dan neemt de duisternis in mijn hoofd het weer even over. Wat als er morgen een nog besmettelijker én dodelijker virus ons pad kruist?
Ik kijk even uit het raam. De bladeren vallen van de bomen. In de schoonheid van de natuur kan een mens rust en troost vinden.
Alhoewel. Als Charles Darwin ons één ding heeft geleerd, is het wel dat de natuur een meedogenloze plek is. Survival of the fittest impliceert dat veel niet-aangepaste individuen in het stof bijten. Letterlijk. Voor elk schattig konijntje dat voorbij huppelt zijn er tientallen die ergens achter een boomstronk liggen te creperen van de honger.
Die wetten lijken ook grotendeels voor onze samenleving te gelden.
Even uitademen
Voor elke Metallica zijn er ontelbare wannabe’s die nooit van enige roem zullen proeven. Het leven is ook niet altijd eerlijk, soms komt talent gewoon niet bovendrijven. Het manuscript van het eerste Harry Potter-boek van J.K. Rowling werd nota bene door twaalf uitgevers teruggestuurd. Het scheelde maar een haartje of we leefden in een wereld zonder zoutzuurtjes, zwerkbal en Zweinstein.
Goed dat we af en toe in een fantasiewereld kunnen vluchten. De realiteit is soms moeilijk te verteren. Onze democratie is meer een ideaal dan een realiteit. Ga maar eens na. Het parlement zou het hart van de democratie moeten vormen, maar is volledig onderschikt aan wat partijbesturen in besloten kring beslissen. We hebben een traag en log rechtssysteem. Het onderwijs bevindt zich in een negatieve spiraal. Er is een gapende kloof tussen zij die een huis kunnen kopen (en renoveren) en zij die huren. De wachttijden in de zorg lopen op en in gevangenissen worden mensenrechten voortdurend geschonden.
Wat met mensen zonder papieren? Welke rechten en perspectieven hebben zij in onze ‘democratische’ samenleving?
Even uitademen. De meeste mensen deugen, de meeste mensen deugen … Die twee Wereldoorlogen sinds de Verlichting? Accidents de parcours. Historicus Rutger Bregman heeft dat toch maar knap aangetoond. De wereld zal er morgen beter uitzien, toch?
Oh, bijna vergeten. We hebben het nog niet over het klimaat gehad. Zelfs de meest optimistische scenario’s gaan uit van onherstelbare schade aan onze planeet.
Oké, genoeg. Een mens zou haast euthanasie bij psychisch lijden overwegen. Maar ook dat is niet voor de hand liggend. Conservatieve krachten voeren immers een niet-aflatende strijd om het zelfbeschikkingsrecht aan banden te leggen – op het vlak van euthanasie, abortus, gender … En in veel landen doen ze dat met succes.
Gelukkig leven we in België. Voorlopig toch. (lees verder onder de foto)
Heeft het zin?
Het wordt even zwart voor mijn ogen. President Van Grieken spreekt de Vlaamse Natie toe. Elf juli was lang de feestdag waarop we ons een historisch amper relevante veldslag herinnerden – of niet herinnerden. Maar nu is het ook de dag waarop we ‘vieren’ dat Vlaanderen onafhankelijk is. Van Langenhove, minister van Onderwijs, staat te glunderen naast het spreekgestoelte. Hij heeft net het levensbeschouwelijk onderwijs hervormd. Iedereen krijgt nu verplicht het vak zedenleer. De leerplannen zijn wel enigszins aangepast. Online iemand uitschelden met shift lock en uitroeptekens: volledig volgens de zeden. Een tolerante en hoffelijke houding aannemen? Een naïeve uiting van wokeness. Opsluiten!
Ik stop met typen. Heeft het eigenlijk zin dat ik verder schrijf? Ik weet immers niet of mijn schrijven überhaupt wordt gelezen. Eer het verschijnt, kan de Russische president Vladimir Poetin een nucleair armageddon hebben ontketend. Wees nu even eerlijk: valt dat uit te sluiten?
Maar goed, zoals ik zei: ik ben dus een geboren optimist. En dus waag ik me aan enkele voorspellingen.
Vladimir Poetin treedt af, officieel ‘om gezondheidsredenen’. Hij verschijnt niet langer in het openbare leven. Sommige bronnen stellen dat hij naar Argentinië is gevlucht. De gematigde fractie in het Kremlin grijpt de macht.
De algehele wereldpolitiek krijgt een heel nieuw karakter na compleet onverwachte democratische revoluties in China en Saudi-Arabië. Mensenrechten worden wereldwijd gerespecteerd.
Na enkele pikante schandalen, die te onkies zijn om hier neer te pennen, haalt Vlaams Belang bij de verkiezingen van 2024 amper de kiesdrempel.
De uitbreiding van de euthanasiewetgeving is hét wapenfeit van de huidige regering. Eindelijk kunnen mensen in alle omstandigheden voor een waardig levenseinde kiezen.
De topman van het katholiek onderwijs wordt gehuldigd omdat hij de moed heeft gehad om de artificiële instandhouding van de katholieke zuil op te heffen. Voortaan is er één officieel onderwijsnet met een vak humanistisch burgerschap.
Wat zeg je? Zijn al die zaken gerealiseerd? Wij leven toch in een prachtige wereld.