fbpx
deMens.nu

Er was eens … een game

Een kijk op een wondere wereld

Artikel verschenen in deMens.nu Magazine jg12 nr2. Lees hier meer artikels over ‘de virtuele mens’.

Games hebben de perceptie tegen. Ze zouden verslavend zijn, gewelddadig, kinderachtig en dies meer. Maar is die reputatie terecht? Onbekend is onbemind, geldt ook in dit geval. En daarom dompelen we ons onder in de wereld van de games en ontdekken we de positieve waarden en effecten ervan. The game is on.

Stijn Derauw

De GVG, de Grote Vriendelijke Game

Door veel mensen worden ze bejubeld, anderen vinden games maar niets. Nog al te vaak zijn ze onbekend – ook binnen de vrijzinnigheid blijven ze een afwezig medium. Zelfs in 2023 stuit het medium herhaaldelijk op weerstand en onbegrip. Het al dan niet verslavende karakter, de vermeende impact op de mentale gezondheid en het gewelddadige imago van bepaalde games met bijbehorend risico op imitatiegedrag spelen regelmatig op bij critici.

Nochtans bewijzen talloze studies dat er geen direct causaal verband bestaat tussen gamen en misdragingen in het werkelijke leven. Integendeel, gamen zou vooral positieve effecten hebben, onder meer een verbeterde oog-handcoördinatie en ook cognitieve voordelen. De betere hedendaagse game zet je brein stevig aan het werk. Andere studies tonen dan weer aan dat gamers beter kunnen samenwerken, problemen onder tijdsdruk efficiënter oplossen en hechtere vriendschapsbanden smeden. En niet onbelangrijk, plezier blijft de essentie. We kunnen besluiten dat gamers dus best deugen. In plaats van neer te kijken op games, maken we er graag een diepe buiging voor.

 

De wereld groter maken

Gamen maakt deel uit van onze wereld, daar kunnen we echt niet meer omheen. Het gaat als het ware om een geëvolueerde versie van het traditionele gezelschapsspel. De gamewereld heeft wel nog een lange weg te gaan. Van oorsprong geldt de game-industrie als een mannenbolwerk, maar het clichébeeld dat gamen alleen een ‘mannending’ zou zijn, kunnen we gelukkig al naast ons neerleggen. Recent onderzoek toont aan dat vrouwen tegenwoordig bijna net zoveel gamen als mannen. Vrouwenemancipatie op zijn best dus.

Daarnaast wordt gamen nog al te veel als ‘kinderachtig’ gezien. Laat ons die puberale gedachte voor eens en altijd doen verdwijnen, want games zijn van alle leeftijden en even divers als boeken en films. Voor elk wat wils dus: actie, avontuur, roleplaying, horror, strategie, simulatie, sport en zelfs educatieve games. Zo zie je maar. Het plezier dat gamen biedt, komt stilaan binnen ieders bereik te liggen. Gaming is een fenomeen dat, tegen alle clichébeelden in, de wereld groter maakt in plaats van kleiner. (lees verder onder de illustratie)

 

Maak kennis met de grootsheid en diversiteit van een game als Immortals Fenyx Rising, een wereld waarin je graag digitaal wil verdwalen © Immortals Fenyx Rising / Ubisoft

 

Een deel van het team

We kennen ze allemaal wel. Ergens in onze al dan niet uitgebreide familie-, vrienden- of kennissenkring loopt ongetwijfeld een filmliefhebber, heavymetalfan, bibliofiel of lettervreter rond. Zo iemand die zelfs op zijn eigen verjaardagsfeest liever met de neus in de boeken zit dan dat hij met zijn vriendjes speelt. En dan heb je de gamer. “Oh, nee, zijn jullie weer over spelletjes bezig”, fluistert mijn vader mijn jongste broer en mij soms toe op een familiebijeenkomst. Als we het nu over films zouden hebben, dan had hij die opmerking niet gemaakt, maar het woord ‘game’ creëert meteen een drempel. Eigenlijk kan mijn papa daar niet over oordelen, want hij was jong op het moment dat de games pas hun eerste stapjes zetten.

De perceptie over games zit nog niet altijd mee. Het is een beetje zoals met seksualiteit. Iedereen doet het, maar erover praten, dat is nog iets anders. Wat mij betreft, zijn games evenwaardig aan films, muziek en boeken. En alle vier zijn ze even belangrijk en hebben ze een enorme impact op mijn leven. Ze hebben deze versie van mezelf mee vormgegeven. Laat ons de gamer dus voor eens en altijd naast de cinefiel, de muziekliefhebber en de boekenwurm plaatsen.

 

En de Oscar gaat naar …

Mijn favoriete games zijn ongetwijfeld zij die zich laten spelen als een interactieve film. Dan hebben we het over games als The Last of Us – nu ook een televisieserie – God of War, Days Gone, Ghost of Tsushima, Assassin’s Creed, Horizon Zero Dawn en Mass Effect. De beleving die zulke games je geven, is vergelijkbaar met die van films en sommige verhalen zijn ‘Oscarwaardig’.

Een game als The Last of Us, de succesvolle postapocalyptische zombiegame, is eigenlijk een meesterwerk. De connectie die je maakt met de hoofdpersonages en het verhaal, zijn ongezien. Zelden heeft een film mij zo bij de keel gegrepen als die game. Het is een rollercoaster aan emoties. Het acteerwerk is fenomenaal, de setting is donker en rauw, het ziet er realistisch echt uit en de soundtrack is prachtig.

Ook de Mass Effect-trilogie heeft een diepe indruk op mij nagelaten. Die reeks is een overdonderend sciencefictionepos en wordt ook wel eens de Star Wars van de games genoemd. Het is een game waarbij je keuzes en speelstijl een impact hebben op het verdere verloop van het verhaal. Meerdere eindes zijn dus mogelijk. Van ontwikkeling gesproken. (lees verder onder de illustratie)

 

Games als Assassin’s Creed laten zich spelen als een interactieve film, meer zelfs, ze dompelen je onder in een interactieve geschiedenisles – hier een beeld uit Assassin’s Creed Valhalla, let op het fotorealisme en de details © Assassin’s Creed Valhalla / Ubisoft

 

De wereld ligt aan je handen

Het eerder vermelde Assassin’s Creed, een van de populairste gamereeksen, is zelfs meer dan een interactieve film. Elke Assassin’s Creed-game is een interactieve geschiedenisles die draait om een clash der beschavingen of een strijd tussen twee geheime genootschappen – Assassijnen tegen Tempeliers. Onder meer de Derde Kruistocht, de renaissance, de verlichting en de Amerikaanse Revolutie vormden al het decor. Daarna keerde de reeks terug naar de oudheid: Egypte in het begin van de Romeinse overheersing, en het oude Griekenland waar je zelfs enkele bekende filosofen, onder anderen Socrates, tegen het digitale lijf loopt. En de recentste game brengt je in ware Vikingstijl terug naar Engeland ten tijde van de middeleeuwen.

Een leuk extra bij die laatste games is dat je, los van de hoofdgame, een interactieve wandeling of Discovery Tour kan starten. Die Discovery Tour bestaat uit een aantal speciale games waarin bezoekers vrij door bovenvermelde tijdperken heen kunnen reizen om meer te leren over de geschiedenis en het dagelijkse leven in die tijd. Leerlingen, leerkrachten en (niet-)gamers kunnen de tijdperken rustig ontdekken of rondleidingen en verhalen volgen die door historici en experts worden verzorgd.

Ook een andere topgame van de laatste jaren, Ghost of Tsushima, is deels op een waargebeurd verhaal gebaseerd. Het speelt zich af in 1274, toen de Mongoolse invasie van Japan begon. Het is net als de laatste Assassin’s Creed-games een openwereldspel en de setting, het eiland Tsushima, is adembenemend. Voor mensen zoals ik, voor wie reizen toch een (te) dure en onrealistische uitgave is, zijn dat soort games een bijna gratis alternatief. Het valt natuurlijk niet te vergelijken, maar het blijft een aangenaam en heel milieuvriendelijk alternatief.