Nieuws

De jury oordeelde dat het onderzoek van de laureate naar de materiële basis van de menselijke psyche qua onderwerp mooi past binnen de geest van Lucien De Coninck. Daarbij was de jury ook sterk onder de indruk van haar maatschappelijke inzet. Ze beschreef dr. den Bakker als een voorbeeld en kende haar daarom unaniem de Prijs Lucien De Coninck 2024 toe.

De uitreiking vindt plaats op zondag 28 april in het VC Geuzenhuis te Gent.

Al van jongs af aan engageerde Hanna zich in de zorg voor mensen met een verstandelijke beperking. Van zodra ze oud genoeg was nam ze talloze oppasbanen en verzorgerposities aan voor kinderen met autismespectrumstoornis en andere verstandelijke beperkingen. Ook gedurende haar studie bleef ze haar avonden en weekends hieraan besteden.

Het is dan ook niet verwonderlijk dat ze koos voor een opleiding en carrière in de neurowetenschappen. Ze behaalde haar bachelor aan de Universiteit Utrecht en bracht vervolgens 6 maanden door in een klein dorpje in Kenia, om er Engels en wiskunde te geven op een plaatselijke basisschool. Daarna keerde ze terug naar Nederland, om er haar master Neuroscience and Cognition te behalen aan het Universitair Medisch Centrum Utrecht.

Tijdens die 6 maanden in Kenia zette Hanna zich in om de levenskwaliteit van haar studenten en hun gezinnen te verbeteren, door het opzetten van duurzame projecten in samenwerking met een door Nederland en de VS gefinancierde instantie. Dankzij deze financiële (leningen voor inkomen genererende initiatieven) en materiële (zoals schoolmateriaal, uniformen en maandverbanden) steun, kregen de kinderen een kans op onderwijs.

Tijdens haar masteropleiding werkte ze in drie laboratoria, UMC Utrecht, Stanford en Chapel Hill, waar ze zich toelegde op het detecteren van voorspellende indicatoren van cognitieve stoornissen. Zo schreef ze o.a. een grafische gebruikersinterface voor het analyseren en bijhouden van het delta ritme van patiënten met het Angelman-syndroom, een software die nog steeds gebruikt wordt bij drie instellingen in de VS en Nederland.

Haar doctoraat behaalde Hanna aan de KU Leuven, bij het instituut Neuro-Electronics Research Flanders. Daar verdiepte ze zich in de cognitieve flexibiliteit van de hersenen. Veel stoornissen worden gekenmerkt door een tekort aan cognitieve flexibiliteit. Dit is misschien wel het meest opvallend bij autismespectrumstoornissen, waar het volharden van gedrag en het onvermogen om zich aan te passen aan nieuwe situaties zeer evident is. Hanna’s PhD-project omvatte fundamenteel onderzoek naar hoe neurale signalen in de hippocampus en de mediale prefrontale cortex ten grondslag liggen aan cognitieve flexibiliteit in een neurotypische situatie.

In afwachting van een kans op verder postdoctoraal onderzoek helpt Hanna ondertussen haar man bij het opzetten van een startup in Kenia, die betaalbare beenprotheses wil maken voor geamputeerde patiënten in ontwikkelingslanden.