Nieuws

Gisèle Halimi, geboren op 27 juli 1927 in Tunesië en overleden op 28 juli 2020 in Frankrijk, was een advocaat, activist en politicus. Ze kwam vooral op voor de rechten van vrouwen en activisten en was pleitbezorger voor de liberalisering van abortus en de criminalisering van verkrachting.

Haar strijdvaardigheid was al als kind duidelijk merkbaar. Toen ze 10 was, begon ze aan een hongerstaking om haar recht om te studeren te verdedigen. Op 13-jarige leeftijd herhaalde ze deze actie omdat ze het bed van haar broer niet meer wou opmaken. Kort nadien ontvluchtte ze een gearrangeerd huwelijk.

Als advocaat gaf ze in 1960 haar steun aan activisten tijdens de Algerijnse oorlog. Een van haar bekendste zaken was die van Djamila Boupacha die beschuldigd werd van het plaatsen van een bom, waarop ze gearresteerd, gemarteld en verkracht werd door Franse soldaten. Het verhaal van Djamila Boupacha en Gisèle Halimi werd later zelfs verfilmd.

In 1971 richtte ze de feministische beweging ‘Choisir la cause des femmes’ op. Deze organisatie stond in voor de bescherming van de vrouwen die het Manifest van de 343 tekenden en daarmee bekenden dat ze een illegale abortus lieten uitvoeren. Ook Halimi ondertekende dat manifest. In 1972 vormde ze ‘Choisir la cause des femmes’ om tot een campagne-orgaan om de abortuswet in Frankrijk te laten stemmen. Wat in 1975 uiteindelijk ook gebeurde onder leiding van Simone Veil.

Met het overlijden van Gisèle Halimi zijn we een toonbeeld van de strijdvaardigheid kwijt. Zij is een van de reuzen op wiens schouders wij vandaag staan.