Nieuws

Wanneer aartsbisschop Léonard spreekt, kan je er vanop aan dat media er over berichten en enkele mensen zich aangevallen zullen voelen. Deze keer meldde Léonard in zijn eigen blad Pastoralia dat de katholieke kerk begrafenissen verkiest boven crematies. Hij haalt een symbolische reden aan: familie en vrienden kunnen zich bij een begrafenis verzamelen rond het lichaam. En hij gaat verder: “Ik loof de kracht van de overtuiging van mensen die geen crematie van hun bloedverwanten wensen.”

Moet dat nu gelezen worden alsof niet het individu mag kiezen maar de bloedverwanten? Wat met het zelfbeschikkingsrecht? In onze samenleving kiest men zelf of men begraven of gecremeerd wordt. Dit moet kunnen zonder waardeoordeel van anderen. Het kan dus zijn dat mensen (gelovig of niet) kiezen voor een crematie vanuit bijvoorbeeld ecologische redenen. Een individu staat echter niet los van anderen. Vandaar dat het afscheid, zowel bij een begrafenis als bij een crematie, plaatsvindt met geliefden van de overledene die zich verzamelen rond (de asse van) het lichaam. Bij een crematie kan dit gebeuren in een zaal of een weide verbonden aan een crematorium, aan een graf waarin een urne wordt geplaatst…

Wanneer iemand sterft staat niet de manier (begraven of cremeren) voorop, maar wel de beleving. De waarden respect, naastenliefde, solidariteit en verbondenheid staan daarbij niet alleen bij vrijzinnig humanisten maar ook bij katholieken voorop. Dit wordt bewezen door het feit dat crematie voor vele katholieken geen probleem vormt. Integendeel: katholieken zijn nog steeds de grootste groep die van crematoria gebruik maken.

Sylvain Peeters
Voorzitter deMens.nu, koepel van vrijzinnig humanistische verenigingen in Vlaanderen en Brussel